ตัวแปร (Variable) ในภาษาซี
ตัวแปร หมายถึงชื่อเรียกแทนพื้นที่เก็บข้อมูลในหน่วยความจำ มีชนิดของข้อมูล หรือแบบของตัวแปรคือ char, int, long, float, double, unsigned int, unsigned long int,
· โดยชื่อของตัวแปรนี้ จะกำหนดเป็นกลุ่มอักษรที่ผู้เขียนโปรแกรมสามารถกำหนดเองได้ โดยมีข้อกำหนดดังนี้ตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวพิมพ์เล็กและตัวพิมพ์ใหญ่ภาษาซีพลัสพลัสถือว่าเป็นคนละตัวกัน เช่น test และ Test เป็นตัวแปรคนละตัวกัน
· ตัวอักษรตัวแรกต้องเป็นตัวอักษรหรือ _ (underline character)จะเป็นตัวเลขไม่ได้
· ตัวอักษรที่ไม่ใช่ตัวแรกจะเป็นตัวอักษรหรือ _ หรือตัวเลขก็ได้
· ห้ามตั้งชื่อซ้ำกับคำสงวนซึ่งได้แก่
asm, auto, bool, break, case, catch, char, class, const, const_cast, continue, default, delete, do, double, dynamic_cast, else, enum, explicit, extern, false, float, for, friend, goto, if, inline, int, long, mutable, namespace, new, operator, private, protected, public, register, reinterpret_cast, return, short, signed, sizeof, static, static_cast, struct, switch, template, this, throw, true, try, typedef, typeid, typename, union, unsigned, using, virtual, void, volatile, wchar_t
การประกาศตัวแปร มีลักษณะดังนี้
ชนิดของข้อมูลในภาษาซี
1. ตัวแปรแบบ char เป็นตัวแปรที่ใช้สำหรับเก็บข้อมูลที่เป็นตัวอักษรขนาด 1 ตัว โดยใช้เนื้อที่ในการเก็บ 1 ไบต์ ตัวอย่างตัวแปรชนิดนี้ เช่น ‘A’ , ‘b’ , ‘1’ , ‘?’
2. ตัวแปรแบบ int เป็นตัวแปรที่ใช้สำหรับการเก็บค่าตัวเลขที่เป็นจำนวนเต็มที่มีค่าระหว่าง
-2147483648 ถึง 2147483649 ใช้เนื้อที่ในการเก็บ 4 ไบต์ ตัวอย่างตัวแปรชนิดนี้ เช่น 5 ,-10, 2000
3. ตัวแปรแบบ long เป็นตัวแปรที่เก็บค่าเป็นจำนวนเต็มที่มีจำนวนไบต์เป็น 2 เท่าของจำนวนเดิม (มักจะใช้เป็นคำนำหน้าตัวแปร เช่น long int)
4. ตัวแปรแบบ float เป็นตัวแปรที่ใช้เก็บข้อมูลที่เป็นเลขทศนิยม โดยจะเก็บอยู่ในรูป a.b x 10e ใช้พื้นที่ในการเก็บ 4 ไบต์ มีค่าระหว่าง 3.4E-38 ถึง 3.4E+38 หรือ แสดงเป็น เลขทศนิยมได้ไม่เกิน 6 ตำแหน่ง ตัวอย่างตัวแปรชนิดนี้ เช่น 10.625, -6.67
5. ตัวแปรแบบ double เป็นตัวแปรที่เก็บข้อมูลที่เป็นเลขทศนิยมเหมือนกับ float แต่จะใช้พื้นที่ในการเก็บมากกว่าเดิม 2 เท่า คือมีขนาด 8 ไบต์ มีค่าระหว่าง 1.7E-308 ถึง 1.7E+308
6. ตัวแปรแบบ unsigned แสดงว่าเป็นตัวแปรที่เก็บค่าเป็นจำนวนเต็มแบบไม่คิดเครื่องหมาย (เป็นบวกเท่านั้น) มักจะใช้เป็นคำนำหน้าตัวแปร ตัวอย่างการใช้งาน เช่น unsigned int
| ชนิด | ขนาดความกว้าง | ช่วงของค่า |
| char | 8 บิต | ASCII character (-128 ถึง 127) |
| int | 32 บิต | -2147483648 ถึง 2147483649 |
| long int | 32 บิต | -2147483648 ถึง 2147483649 |
| float | 32 บิต | 3.4E-38 ถึง 3.4E+38 หรือ ทศนิยม 6 ตำแหน่ง |
| double | 64 บิต | 1.7E-308 ถึง 1.7E+308 หรือ ทศนิยม 12 ตำแหน่ง |
| unsigned int | 32 บิต | 0 ถึง 4294967296 |
| unsigned long int | 32 บิต | 0 ถึง 4294967296 |
ตารางที่ 1.1 แสดงชนิดและขนาดของข้อมูลที่ใช้ในภาษาซี
ตัวอย่างของการประกาศตัวแปรได้แก่
ตัวอย่างที่ 1 int a ;
หมายความว่า ประกาศตัวแปร a เป็นตัวแปรที่ใช้สำหรับเก็บค่าที่เป็นเลขจำนวนเต็มที่มีค่าอยู่ระหว่าง -2147483648 ถึง 2147483649
ตัวอย่างที่ 2 int num1=8;
หมายความว่า ประกาศตัวแปร num1 เป็นตัวแปรที่เก็บค่าตัวเลขจำนวนเต็ม โดยให้ค่าเริ่มต้นเท่ากับ 8
ตัวอย่างที่ 3 float money,price ;
หมายความว่า money และ price เป็นตัวแปรที่ใช้สำหรับเก็บค่าที่เป็นเลขทศนิยม โดยจะให้ตำแหน่งทศนิยมได้ไม่เกิน 6 หลัก
ตัวอย่างที่ 4 char ch=’A’;
หมายความว่า ประกาศตัวแปร ch เป็นตัวแปรที่เก็บค่าตัวอักษรเพียง 1 ตัว คือ ตัวอักษร ‘A’
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น